w odniesieniu
  • nazwa Meðugorje w polszczyźnie
    13.05.2008
    13.05.2008
    Słownik nazw własnych podaje pisownię Medjugorie i kwalifikuje nazwę jako nieodmienną. W Internecie w polskich tekstach obok wersji słownikowej (i oryginalnego Meðugorje) występują również warianty Medziugorje, Medjugorje i Medziugorie, wszystkie dość liczne, a nierzadko odmieniane (np. Echo Medziugorja, w Medziugorju; odmianę można znaleźć w tytułach książek, np. Listy z Medziugorja). Czy wszystkie te warianty – plus odmianę – uznać za dopuszczalne?
  • Odmiana nazwiska w życzeniach

    16.01.2024
    16.01.2024

    Jak odmienia się nazwisko Rosikoń?

    Przy składaniu życzeń piszemy:

    ...życzą Rosikonie?

    ...życzą Rosikoniowie?

    ...życzą Państwo Rosikoń?

  • Orłowski i Surtowa w grze fantasy

    20.11.2023
    20.11.2023

    Czy nazwiska Orlovsky i Surtova (rody szlacheckie w grze fantasy rpg) należy spolszczać na Orłowski i Surtowa, czy lepiej zostawić w wersji oryginalnej?

  • Trzech panów w łódce
    23.10.2017
    23.10.2017
    Szanowni Państwo,
    sięgnąłem po raz któryś po cudowną książkę Jerome’a Trzech panów w łódce (nie licząc psa). I nagle mnie tknęło: dlaczego Trzech panów w łódce, a nie Trzej panowie w łódce? Nie widzę żadnego logicznego powodu, aby stosować tu formę dopełniacza – a w mianowniku byłoby właśnie Trzej panowie… (tak samo, jak Trzej muszkieterowie). Czy ta forma ma jakieś uzasadnienie (na przykład – historyczne)?
  • błąd w kolędzie?
    29.12.2007
    29.12.2007
    Oto fragment kolędy: „rąbek z głowy zdjęła,/ W który Dziecię owinąwszy,/ Siankiem Go okryła”. Go – to r. męski, Dziecię – nijaki. Zamiana Go na Je usunęłaby niezgodność rodzaju gramatycznego, jednak użycie formy Je w odniesieniu do tej postaci budzi kolejne wątpliwości (uzus?). Poza tym czy takie pozycje tych dwu wyrazów w zdaniu („Dziecię owinąwszy” to coś jak osobne zdanie składowe) rzeczywiście pociąga konieczność zgodności rodzaju?
    Jest zatem błąd czy można to wytłumaczyć inaczej?
  • Doświadczenie w czymś a doświadczenie z czymś
    24.02.2016
    24.02.2016
    Szanowni Państwo,
    czy w poniższym zdaniu powinnam napisać: doświadczenia z pilotowaniem czy w pilotowaniu? Adam pracował nad książką opartą na swoich doświadczeniach z pilotowaniem samolotów.

    Dziękuję za pomoc.
    Z poważaniem
    Czytelniczka
  • Ilu jest uczniów w klasie?
    3.10.2018
    3.10.2018
    Szanowna Pani,
    bardzo proszę o rozwianie wątpliwości moich oraz mojej córki i wyjaśnienie sporu pomiędzy nami a Panią nauczyciel.
    Czy poprawne jest zdanie: W mojej klasie jest siedemnastu uczniów, czy też zgodnie z sugestią Pani nauczyciel powinno ono brzmieć W mojej klasie jest siedemnaścioro uczniów?
    Upieram się, że siedemnaścioro prawidłowe będzie dla dzieci, ale nie dla uczniów.
  • Interpunkcja w wypowiedzeniach z równoważnikami zdań
    1.02.2016
    1.02.2016
    Szanowni Państwo, jak należy traktować interpunkcyjnie takie wyrażenia:
    Zawsze tam(,) gdzie Ty,
    Zrobiłeś to wtedy(,) kiedy ja,
    Kto(,) jak nie on(,) mi w tym pomoże(?).
    Z grubsza chodzi mi o to, czy te przysłówki w momencie, gdy nie wprowadzają zdania podrzędnego, należy także poprzedzać przecinkami. A także mam wątpliwości co do znaku zapytania na końcu ostatniego przykładu.
    Z pozdrowieniami
    miłośnik polszczyzny
  • kropka w zapisie nazw dekad
    20.12.2012
    20.12.2012
    Wiem, że z reguły (szczególnie, gdy chcemy oszczędzić miejsce i nie pisać wszystkiego słownie) pisze się np. lata 50. i 60. z kropką na końcu. Jednak w zdaniu, w którym wymieniamy ich więcej, np. w latach 50., 60. i 70., pojawia się nieco niezręczne zestawienie kropki i przecinka. Czy aby tego uniknąć, mogłabym napisać lata ’50, ’60 i ’70? Czy taka forma zapisu jest poprawna? Czy wtedy w całym tekście powinnam się konsekwentnie tego trzymać?
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • Prawo do umierania w spokoju i godności

    3.10.2018
    3.10.2018

    W korytarzu szpitalnym wywieszono ogłoszenie informujące o przysługujących pacjentowi prawach. Jeden z punktów powyższego obwieszczenia przyprawia tyleż o zgrozę, co i o uśmiech: Pacjent ma prawo do umierania w spokoju i godności.

    Intencje powyższego zapisu są dość oczywiste, jednak forma i stylistyka pozostawia sporo do życzenia.

    Czy pomogłaby Pani w przeredagowaniu powyższego zapisu tak, aby pacjent ze spokojnym sercem mógł korzystać z usług powyższej placówki medycznej?

    W korytarzu szpitalnym wywieszono ogłoszenie informujące o przysługujących pacjentowi prawach. Jeden z punktów powyższego obwieszczenia przyprawia tyleż o zgrozę, co i o uśmiech: Pacjent ma prawo do umierania w spokoju i godności.

    Intencje powyższego zapisu są dość oczywiste, jednak forma i stylistyka pozostawia sporo do życzenia.

    Czy pomogłaby Pani w przeredagowaniu powyższego zapisu tak, aby pacjent ze spokojnym sercem mógł korzystać z usług powyższej placówki medycznej?

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego